بعضی ها فکر میکردند شاید بهتر بود بجای تجلیل و تقدیر بازنشستگان فولاد و چهره های ماندگار آنها مبلغی را به آنها کمک میکردند و …اما بعد از پایان اولین همایش چهره های ماندگار فولاد بود که همه یقین کرده بودند باتجربه تر ها و ماندگارهایی که بازنشسته شده اند بیشتر از توجه مالی نیاز به این دارند که بتوانند امید بخش باشند، تجربه هایشان را درست منتقل کنند، شناسانده شوند، الگویی بشوند برای آنکه جوانترها با عشق و امید برای کشور و مردمشان تقلا کنند و صاحب چنان عزتی نزد همه مردم شوند که دیگر غصه نخورند از این که مثلا چرا فقط فلان چهره های سینمایی را همه مردم میشناسند اما این گنجهای پرتلالو، ناشناسند.  از اینکه چرا بجای آنکه چهره هایی چنین درخشان الگوی جوانها باشند، در ذهن جوانترها فقط نام فلان ورزشکاربه عنوان الگو حک شده است و …
اگرچه رسیدن به این موقعیت و شرایط تنها با یک برنامه و یک همایش ممکن نیست اما این اولین گام آنقدری محکم برداشته شد که حالا میشود امید داشت به برآورده شدن این آرزو. میشود امید داشت که اگر رسانه ها و صداوسیما و دستگاه ها و سازمانها پای چنین همایشی بایستند تا چند وقت  دیگر نام بزرگان صنعت و معدن و علم و فناوری در کنار چهره های فرهنگی هنری و ورزشی به عنوان الگو برای جوانترها جا خواهد افتاد. تا یکی دو سال دیگر مردم مفاخر علمی و صنعت کشورشان را با انگشت به یکدیگر نشان خواهند داد و به امضایی از این چهره های ماندگار که در آلبوم آنهاست افتخار خواهند کرد و …آرزوهایی که حالا دیگر دست نیافتنی نیستند و صندوق فولاد با روشن کردن چراغ اول نشان داد که میشود به آنها رسید.
در پایان مراسم وقتی بازنشسته ها برای گرفتن عکس یادگاری بالای سن آمدند، تعارف را کنار گذاشته بودند و صریح و بی تکلف از بانیان برگزاری همایش بابت اینکه مجالی فراهم کرده بودند تا جوانترها آینده درخشانی را پیش روی خود ببینند تشکر میکردند..حالا آنها برای تقدیرکردن آمده بودند. و حالا همه دیگرباور کرده بودند که بازنشسته فقط توجه مالی نمیخواهد. بازنشسته عزت و احترام میخواهد. الگو بودن و الگو شدن میخواهد.لذت بردن از دیدن موفقیت جوانترها رامیخواهد و شاید در این میان درخشانترین جای مراسم بخشی بودکه هیچ دوربینی درکار نبود، هیچ صدایی ضبط نمیشد و روی صحنه و در کنار مدیرعامل صندوق بازنشستگی فولاد فقط چهره های ماندگار بازنشسته فولاد کشور بودند. چهره هایی که به خاطر قدرشناسی و یاد و توجهی که به زحمات آنها کرده بودند قدردان بودند وچه زیبا بود صحنه ای که مدیرعامل صندوق  در قامت مدیری خادم بر دستان پیشکسوتان فولاد کشور بوسه زد.